Een zoektocht
Al vanaf mijn derde menstruatie loop ik tegen klachten aan. Ik had op 14 jarige leeftijd een cyste in mijn rechter eierstok. De gynaecoloog destijds gaf aan dat ik er wellicht overheen zou groeien en dat ik dus het beste aan de pil kon gaan. Dit advies heb ik aangenomen omdat de buikpijn, ook na het weghalen van de cyste, bleef. Tot circa mijn 18e ben ik aan de pil gebleven. Toen ben ik gestopt wegens de bijwerkingen en in de hoop dat ik er inderdaad overheen gegroeid was. Het ging redelijk, maar vervolgens zit je in de zoektocht naar anticonceptie. Naderhand heb ik nog twee of drie verschillende type pillen geprobeerd. Allen zonder succes. Vervolgens heb ik circa twee jaar een koperspiraal gehad. Geen hormonen, dat hielp. Maar ook deze had vele negatieve bijwerkingen voor mij.
Vlak voordat ik mijn spiraal eruit haalde, kwam ik terecht bij een acupuncturist. Zij behandelde mij voor vele klachten rondom mijn menstruatie: vermoeidheid, depressiviteit, extreme buikpijn, zware en lange bloedingen. Zij raadde me aan de spiraal eruit te halen. Dus dat heb ik gedaan. Binnen mijn vaste relatie moest ik natuurlijk opzoek naar een andere manier van anticonceptie, aangezien we beiden nog niet klaar zijn voor een verrassing. Via een livestream van het Menstruatie Voorlichtingsinstituut hoorde ik over Sensiplan. Het sprak mij aan vanwege de manier waarop je eigen lichaam leert kennen en dat het voor zowel anticonceptie als later voor zwangerschap gebruikt kan worden. De keuze was snel gemaakt en ik had me opgegeven voor een cursus.
Hoewel in de tussentijd de spiraal eruit halen veel bijdroeg, waren de klachten niet geheel verdwenen. Sterker nog, de buikpijn die ik herkende van vroeger verspreidde zich naar andere momenten. Via de huisarts werd ik weer doorgestuurd naar de gynaecoloog.
Wat heeft het mij gebracht?
Vlak voor mijn afspraak startte ik met de cursus, waardoor ik al veel informatie had opgedaan over het hormonale systeem en welke uitingen deze heeft. Tijdens het gebruiken van Sensiplan moet je dit bijhouden op de cycluskaart. Deze gaf mij veel inzichten in mijn pijn en in welke fase van de cyclus ik mij bevond. De pijn verschilde in frequentie en heftigheid.
Deze informatie nam ik natuurlijk mee naar het ziekenhuis. Waardoor de gynaecoloog veel makkelijker een beeld kreeg. Ze vermoedde a.d.h.v. mijn verhaal direct endometriose en de inwendige echo was puur een bevestiging hiervan. De dokter vroeg me hoe het kwam dat ik er zoveel van wist en wilde meer weten over Sensiplan. Ze gaf aan dat het fantastisch zou zijn als iedere vrouw zo helder kon omschrijven waar ze tegenaan lopen omdat dit de dokters goed zou ondersteunen in hun werk. Zelf ben ik hier ook voorstander van. In mijn ogen zou dit een standaard cursus op middelbare scholen voor meisjes moeten zijn.
Hoe gaat het nu?
Momenteel probeer ik mijn levensstijl aan te passen richting het endometriosedieet. Dit vraagt behoorlijk wat aangezien er veel niet meer genuttigd mag worden. Langzaam wordt dit iets makkelijker. Ik merk hierin wel dat het me helpt, dus dat motiveert me om door te gaan. Mijn cyclus springt nog steeds alle kanten op, waardoor het werken met Sensiplan wel wat ingewikkelder is. Maar ik hoop dat dit in samenhang met leefstijl steeds wat beter zal gaan.
Michelle